در بدو تولد دختران آسیب پذیر ترند یا پسران؟

مطالعات انجام شده نشان می دهد كه آسیب پذیری پسرها در مقابل استرس از همان بدو تولد “شاید دوره جنینی” بیشتر از دختران است.

قبل از مطالعه این مقاله لازم ذكر است كه مخالفین این تئوری،  هیچ رابطه ای بین جنسیت و آسیب پذیری در قبال استرس را قبول ندارند.

از سال ١٩٩٥ داویس و همكاران مطرح كردند كه پسر ها نسبت به دختران نسبت به فاكتورهای استرس حساس تر هستند و تنظیم استرس از همان بدو ورودشان به این دنیا تكامل نیافته تر از دختران است.

این عدم تكامل یافتگی چه تبعاتی را دارد؟

ورود به این دنیا مملو از استرس است: تغییر دما، تغییر رطوبت، دل درد، زردی، ریفلاكس، گرسنگی و …..

انطباق پذیری نوزاد فارغ از جنسیت هم در بدو تولد پایین است و البته قدرت یادگیریش بالا، منظور از قدرت یادگیری یعنی از لحظه تولد، درد، ترس، وحشت، امنیت و شادی را درك می كنند و بی حس و احساس نیستند ولی در حافظه ناآشكار ثبت و ضبط می كنند و در اتفاقات بعدی زندگی دوباره زنده می كنند.

حالا در نظر بگیرید كه هر دو جنس نیازمند محیطی امن است تا خودش را با این دنیا منطبق كند و شیوه انطباق محیط با كودك میزان انطباق و تاب آوریش را نسبت به بحران های آتی میسازد.

به خصوص وقتی در جنسبت مذكر فاكتورهای تنظیم استرس پایین  تر پس عدم انطباق هم سختتر ….

پس پدر و مادر هم كلافه تر،

پس دنیا هم از چشمان او نا امن تر.

و می دانید كه ما فارغ از رشد ظاهری همیشه دنیا را از دریچه نگاه یك كودك، نگاه می كنیم.

بینه و همكاران در سال ٢٠١٢ مطالعه ای را در كودكان با سطح دلبستگی ناایمن انجام دادند و تحقیقات نشان داد پسرها میزان این ناایمنی را بیشتر داشتند.

(وقتی كودك دلبستگیش با مراقب كنتده اصلی ناایمن است احتمال اختلالات روانی در آینده اش بیشتر است كه حتی در اختلالات جنسی زوجین و حتی در میزان شكست در ازدواج هم نمود پیدا می كند)

چطور میتوانیم این آسیب پذیری را توضیح دهیم؟

رشد مغزی پسرها از دوره جنینی به دلیل هورمون تستوسترون آهسته تر است.

تیلور در سال ١٩٦٩ نشان دادبه همان اندازه كه رشد فیزیكی و روانی دختران سریعتر است، رشد مغزیشان هم همین سرعت را دارد ….

كور و همكاران در سال ٢٠٢١ نه تنها داده های تحقیقات گذشته را تأیید می كند بلكه مدعی است در بروز بعضی اختلالات روانی و وابسته به مواد مخدر فارغ از فرهنك حاكم بر جامعه، جنسیت نقش دارد.

نتیجه گیری:

به نظر می آید از همان دوره جنینی پسرها بیشتر در معرض آسیب پذیری هستند. ولی ما در این مقاله به دنبال ایجاد وسواس و ارجح دانستن جنسیت دختر نیستیم، بلكه به دنبال حل مشكل هستیم كه بدانید:

دلبستگی پدیده ای است كه كودك به تدریج  با شخصی كه از او قوی تر، ولی مطلوبش است. و قادر به رفع استرس های بیرونیش هم هست ایجاد می كند، شیوه پاسخ این مراقب كنتده نوع دلبستگی را میسازد:

ایمن یا ناایمن؟

دلبستگی در  رشد عاطفی، روانی و اجتماعی بسیار مؤثر است. و نوع ایمنش به فرد كمك می كند تا در سنین بالاتر كنجكاوتر ، و قادر به رفع فشارهای روانی و فیزیكی خود و دیگران باشد.

دلبستگی لازمه رشد كودك است ولی لازمه آن امنیتی است  كه حضور فیزیكی و عاطفی مراقب كنتده را لازم دارد.

پس اگر دختر یا به خصوص پسر پر نیاز دارید، وقتی پسرها میزان تاب اوریشان پایین تر است. و وقتی مادر و پدر آگاه به این ویژگی طبیعی نیستند امکان دارد با ایجاد محیطی ناامن از جنس بی توجهی، تنبیه، تحقیر،عدم نوازش لازم بستر ذهنی را اماده ناسازگاری ها و ناهنجاری های رفتاری بزرگسالی کنند.

سال های اول زندگی نقش ۵۰ درصدی محیط را فراموش نکنید. به خصوص هزار روز اول که از تشکیل لقاح است تا پایان دو سال.

به زودی کتاب هزار روز تآلیف مرکز سلامت مادران در اختیار والدین قرار خواهد گرفت. ولی از اموزش بارداری و کلاس های آمادگی مادر و پدر شدن دریغ نکنید.

فیروزه روستا

ماما، دانش پژوه دکترای روانشناسی سلامت

در بدو تولد دختران آسیب پذیر ترند یا پسران؟

مجله سلامت

پیج اینستاگرام سلامت مادران